خطرناکترین مطلبی که تا کنون نوشته ام: پدر خواندۀ مافیای ایران کیست؟ این مرد بی چهره!

او می تواند زمان را متوقف کند!

من رفته ام و شما را بی سر و سامان و یتیم! رها کرده ام. هر روز که می آیید و به سیرک سر می زنید دلم برای پذیرایی تان تنگ می شود. اما باید مقاومت کنیم تا مداومت کنیم و چاره ای نیست. خواستم در این هنگام ترک موقت صحنه ذهن شما را در گیر کنم با "دن کورلئونۀ ایران کیست"؟ زیرا خودم مدت هاست که با تقریب 95 درصد مطمئن شده ام که این مرد بی چهره کیست و چه نام دارد. اما چون این تو بمیری از آن تو بمیری ها نیست و خطر جانی احساس می کنم هیچگاه بشما نگفتم او کیست و چرا؟

حالا هم قصد معرفی اش را ندارم و می خواهم چند تا آدرس کج و کوله بدهم که شما خودتان بروید پیدایش کنید و بهرنامی که رسیدید کامنت بدهید و باهم دیگر بحث کنید. بدیهی است که چه نام شخص در میان همان نام هایی باشد که شما حدس خواهید زد یا نه؛ من نفیاً و اثباتاً نظری نخواهم داد و خود شما به نتیجه گیری خواهید رسید. اما برای پیدا کردن کسی که چهره ندارد و یک هیچکس است این دو سر خط را دنبال کنید:

الف- همۀ قربانیان او امی هستند و از نظر سواد و مدرک یا دیپلمه هستند و یا زیر دیپلم. اگر هم ادعای مدرکی بکنند معتبر نیست و ممکن است بعد از وارد شدن در مافیا برای شان خریده شده باشد. از شهرام جزایری جلوتر نمی روم تا می رسیم به امیر خسروی و می آییم به بابک زنجانی و رضا ضراب و حالا صاحب پدیدۀ شاندیز. محتمل زنوزی و هدایتی و حسن رعیت و از این قبیل هم توی نوبت باشند.

ب- هیچکدام از قربانیان پدر خوانده عقبه ای ندارند نه از خانواده ها خبر خاصی است و نه در جامعه پشتوانه ای در بخش نخبگان و جامعۀ تحصیلکرده. لذا لو رفتن و دستگیری و محاکمه و مرگ اینان هیچ حساسیتی در جامعه ایجاد نمی کند. البته پدرخوانده تلاش می کند که افرادش دستگیر و اعدام نشوند مگر زمانی که دیگر قربانی بدرد هیچکاری نخورد و زنده بودنش دردسر تولید کند. البته یک علامت اصلی هم این است که هیچکدام از قربانیان او پای فرار ندارند از ترس دن کارلئونه!

پ- خب حالا بگردید دنبال مردی که خودش هیچکس است و در عین حال همه کس هم است؛ و قربانیان همکار و برگزیده اش همه فقط یک "هیچکس مطلق" هستند. این یک بازی سرگرمی است که شما باید حلش کنید و کمی گرم شوید در جستجوی ذهنی! یا...هو