سقوط مالکی در موصل؛ وحشت خامنه ای در تهران: داعش برای سکولاریسم در ایران می جنگد!

1- در حالیکه آیت الله خامنه ای و یاران باخت و تسلیم اتمی در برابر غرب را با پیروزی بشار اسد در سوریه تسکین می دادند؛ امروز با خبر نامنتظر سقوط شهر موصل عراق بدست گروه اسلامگرای داعش مواجه شدند و بدجوری خورد توی ذوق متحجرشان. زیرا حالا دیگر داعش در سوریه و دور از مرز ایران نمی جنگد که بتوان با حزب الله لبنان و سازماندهی و آموزش بسیج سوری و اعزام نیروی سپاهی او را متوقف کرد. بلکه داعش چسبیده به مهاباد و سقز و کردستان ایران خودنمایی قدرتمندی کرده و خواب سردار سلیمانی و خامنه ای را آشفته کرده است. ناگفته پیداست که تصرف دومین شهر بزرگ و پرجمعیت عراق که بنوعی پایتخت سنی مذهبان عراق هم محسوب می شود توسط گروه داعش؛ بسیار بسیار مهم و تعیین کننده است و خواهد بود در آینده. زیرا علاوه بر اهمیت خود شهر و موقعیت استراتژیک آن در هم مرز بودن با ایران و اقلیم های کردستان هر دو کشور پرده از واقعیتی بنام دولت نوری المالکی هم برمی دارد. زیرا:

الف- هنگامی که اولین بار گروه داعش در شهر فلوجۀ عراق خودنمایی کرد و پس از آن در استان های دیاله و الانبار و اخیراً هم در تصرف سامرا به جنگ با نیروهای مالکی رفت. نوری مالکی مدعی بود که این گروه یک گروه کوچک تروریستی است که نه قدرت خاصی دارد و نه پایگاه خاصی در بین عراقی ها. و ظاهراً هم تخلیۀ شهرهای اشغال شده توسط داعش در زمان های نسبتاً کوتاه که مالکی آن را به شکست گروه داعش و هزیمتش تبلیغ می کرد نشانه از قدرت نیروهای دولتی و ضعف داعش را با خود داشت. اما یورش اخیر آنان به شهر مهمی چون موصل و تصرف سریع آن همۀ آن سناریوی تبلیغاتی نوری مالکی را نقش بر آب می کند؛ و معلوم می کند که داعش با تصمیم قبلی، بعد از تصرف هر شهر و مقداری ماندن و قدرت نمایی در آن؛ خودش عقب نشینی می کند بقصد حمله به شهر و استانی دیگر. قصدش هم می تواند این باشد که چون نیرو و تجهیزات کافی برای اشغال دایم هدف های تصرف شده اش را ندارد؛ ابتدا می خواهد با گستردن آلودگی در همۀ شهرها و استان های سنی نشین و مناسب وضعیت این مناطق را از حالت طبیعی خارج و نیروهای دولتی را مجبور از استقرار دایم در این مناطق آزادشده و فرسایش نیرو بکند. این استراتژی علاوه بر ایجاد رعب و هراس در شهرهای دست بدست شده مردم را نیز به این جمع بندی می رساند که دولت اقتدار لازم را ندارد و بسمت حمایت از داعش سوق پیدا می کنند در بازگشت مجدد.

ب- نکتۀ مهم دوم در تصرف موصل از سوی داعش عدم وفاداری ارتش و پلیس عراق بدولت مرکزی بوده و آنان بعد از مقاومتی نه چندان تعیین کننده و تاکتیکال - ستادشان در استانداری و رادیو تلویزین موصل جزو اولین تصرفات قطعی داعش بوده - سلاح واگذاشته و فرار را برقرار ترجیح داده اند تا جائیکه استاندار موصل و معاونینش بجای رهبری دفاع از شهر تفنگ دست گرفته و به خیابان آمده اند تا با نمایش پوپولیسم میهنی بخشی از مردم را تحریک کنند به جنگ خانه بخانه اقدام کنند.

3- نتیجه اینکه برای عراقی ها متأسفم زیرا دیگر برگشت آرامش - همیشه شکننده بعد از سقوط صدام - بکشورشان امر در دسترسی نخواهد بود به این زودی - چند ماهه و یکساله - اما از جانب دیگر برای منطقه و بویژه ایران خوشحالم؛ زیرا بارها گفته ام که جنگ های مذهبی در منطقه ماهیت "هویت طلبی و تثبیت برتری ایمان مذهبی" دارند و جز به جمع شدن مذهب از کف خیابان و پایان دادن به حکومت برمبنای شریعت از سوی همۀ فرقه های اسلامی - جمهوری اسلامی شروع کنندۀ این پروسۀ مخرب در 35 سال پیش و بنام مذهب شیعه بوده است - راه حل دومی نداشته و ندارد و نخواهد داشت. لذا اوج گرفتن جنگ های مذهبی تنها راه پایان حکومت مذهبی هم است و خواهد بود. اگر پرسش بدیهی شما این باشد که چرا تشکیل دولتی برهبری داعش یا هر فرقۀ مذهبی دیگر در عراق یا هرجا راه حل نیست و من با اطمینان می گویم که دعش دارد غیرمستقیم برای سکولاریسم می جنگد. استدلالش ساده و بدیهی است چون غرب و جهان آزاد و پیشرفته امکان ندارد که بار دیگر به خطای استراتژیک شان در سال 57 ایران برگردند و اجازه بدهند که حکومت ایدئولوژیک دیگری در بین مسلمانان تشکیل شده و حکومت کند. لذا داعش در نهایت اجازۀ تشکیل حکومت نخواهد یافت از سوی غرب. اما برای سقوط بنیاد حکومت دینی در تفکر و ایدئولوژی اسلام سیاسی تا مرز خطرناک نشدن حمایت خواهد شد.

4- این نکته هم گفتنی است که جولان داعش در عراق نقش سردار سلیمانی و سپاه قدس را هم کمرنگ تر از همیشه بنمایش می گذارد که می تواند معلول دو علت باشد و است. اول اینکه سپاه قدس بیشتر متمرکز بوده بر سوریه و هم توان روحی و هم توان فیزیکی خردکننده ای صرف نگهداری اسد کرده و خسته و زخمی است. و مهمتر اینکه تحولات ایجاد شدۀ اخیر بعد از انتخاب روحانی و مذاکرات هسته ای نوعی فشل نرم افزاری تحمیل کرده به بنیان های فکری و عملی و منفعتی سپاه پاسداران عموماً و سپاه قدس خصوصاً. زیرا هم فرماندهان همه پیر و فرسودۀ یادگار جنگ سپاه دیگر شور آرمانخواهی ندارند. هم آرمان ها هیچکدام بثمر ننشست و همیشه هم در هنگام شکست فراموش شد - هم در جنگ و هم در انرژی هسته ای - و نیروهای جوانتر و هرهری مذهبی هم که بعد از جنگ و با فرصت طلبی سپاهی شده اند؛ در حال از دست دادن رانت های کلانی هستند که در دولت احمدی نژاد - نه فقط بخاطر مدیریت بد او بلکه بیشتر بخاطر دلارهای یامفت نفت گران در ایام ریاست او - نصیب برده اند و دولت روحانی چنین پولهایی را ندارد. یا...هو