یک ویلچیر هدیۀ مقام معظم رهبری و یک بلیط یکسره به جهنم هدیۀ مجلس به روحانی!

1- خوشبختانه خیلی زود صحنه ای اتفاق افتاد که بتوانیم عیار این حرف محمد قوچانی در مورد روحانی را محک عینی و عملی بزنیم. آنجائیکه می گوید: روحانی در روش مثل احمدی نژاد است و معتقد است که "بهترین دفاع حمله است". حالا روحانی بلیط بدون بازگشت به جهنم را گرفته از مجلس و روی ویلچیر هدیۀ مقام معظم رهبری نشسته در اردبیل و ما منتظریم که آیا روحانی از روی ویلچیر قطع نخاعش برخواهد خاست و بلیط جهنم را توی صورت مجلس خواهد زد یا نه. مثل ظریف خدمت مقام معظم رهبری مشرف خواهد شد تا برای او هم یک تور سیاست تدارک ببیند مثل تور نظامی ظریف که امروز اجرا شد.

2- واقعیت این است که خامنه ای از دولت دوم هاشمی یاد گرفت که چگونه دولت های ناساز احتمالی - نه حتی قطعی - با خودش و استراتژی عقب ماندگی اش را فلج کند بدون اینکه مثل داعش مجبور از گردن زدن شود. او دریافت که با استفادۀ قانونی و فراقانونی از اختیارات خودش و کمک هواداران و باند ارتجاع مذهبی قم می تواند بدون اینکه علناً با دولت مخالفت کند او را فلج و زمینگیر کند تا با تحمیل سنگین ترین خسارت ها به کشور و در مضیقه انداختن هرچه بیشتر زندگی مردم دولت را ناکارآمد معرفی و به رفتن لاجرم از صحنۀ سیاسی وادار کند. او البته قصد اجرایی کردن ایدئولوژی - معلوم نیست چیست - خودش را دارد و با نیت خرابکاری وارد نمی شود بلکه نتیجۀ محتوم حکومت شرعی اوست که چنین خسارتی را حامل است و مطلقاً - با تأکید بر مطلقاً - خواسته های تاریخ مصرف گذشتۀ او در برگرداندن خدای مدینۀ النبی به قرن 21 میلادی قابل به کامیابی رسیدن نیست.

3- استیضاح موفق فرجی دانا از سوی مجلس اتفاق فوق العاده مبارکی است که حتی از انتظار تحولخواهان عبور کرده و در راستای اهداف براندازان میوه خواهد داد. مشروط بر اینکه روحانی هم دست خودش را با جسارت و جرأت مورد انتظار قوچانی معرفی کرده بازی کند. بعبارت دیگر و در پاسخ به کسانی که از پروندۀ هسته ای و آینده چه خواهد شد می پرسند باید گفت که ممات و حیات روحانی در همۀ حوزه های مسئولیتش بستگی به این دارد که بازی خیلی عالی و سنگینی را که عوامل خامنه ای علیه اش شروع کرده اند چگونه پاسخ بدهد. واقعیت امر این است که اگر این تندروان جبهۀ آیت الله خامنه ای نبودند و نباشند بسیار نگران بودیم که ممکن است روحانی و خامنه ای برای مدتی ببندند و ایران را به آرامش نسبی برسانند که نتیجۀ قطعی اش باقی ماندن در دور باطل 35 ساله می شد. اما حالا به برکت وجود این اراذل و اوباش جنگجو این امید بارور شده که روحانی هم ناچار باشد و از روی اجبار بازی جنگی را ادامه بدهد و حداقل یک نقطه پایان نسبی بگذارد براین آشفتگی که "آیا رییس جمهور در ذیل رهبری خامنه ای می تواند محلی از اعراب داشته باشد یانه".

4- البته تعیین محمدعلی نجفی بعنوان سرپرست وزارت علوم بلافاصله پس از استیضاح حرکت نمادین خوبی است. اما این فقط برای دست گرمی شروع یک زد و خورد جانانه بدرد می خورد و کاربردی مؤثر در اثبات قدرت روحانی نخواهد بود. همانطور که در پست قبلی هم مثال زدم انقلاب ایران را اگر به یک آتشفشان - می توانید بخوانید لجن فشان - شبیه بدانیم که قله اش رهبری و دامنه اش دولت و رییس جمهور است. بطور کاملاً عینی و طبیعی باید بدانیم که تا قله از فعالیت تخریبی (برون ریزی گدازه یا لجن) باز نایستد نه می توان و نه باید در دامنه به ساخت و ساز و گلکاری مبادرت کرد. چون هرآینه عنقریب است که قله لجن پراکنی خودش را آغاز کند و هر آنچه ساخته ای و کاشته ای را زیر آوار لجن یا گدازۀ های مذاب دفن کند. پس چه روحانی و چه هر کس با هر توانی از مدیریت و دانش و مدیریت اجباری جز رفتن به جنگ رهبر ضد مدرن و ضد دانش و مرگ اندیش ندارد و نخواهد داشت.

5- متأسفانه جبهۀ مذهب عرفی (لیبرالیزه شده های انقلابی) خودشان توان شروع و پیروزی در جنگ را ندارند و محافظه کارانه فرصت های طلایی را سوزانده و می سوزانند. اما جبهۀ مقابل این خوبی را دارند که نمی گذارند این لیبرال ها ملت را بخواب ببرند با شعار "بزک نمیر بهار میاد". و حالا روحانی فرصتی استثنایی دارد که این جنگ مبارک تعمیق شده توسط مرگ خواهان را هم ادامه بدهد و هم با "بهترین دفاع حمله است" این دمل متعفن 35 ساله را نیشتری دردناک هم شده بزند. چون تا چرک ایدئولوژی شریعت دگم تخلیه نشود امکان کمترین بهبودی در وضع ایران نخواهد بود. روحانی منتظریم! یا...هو