کوره ده لاریجانی ها؛ مسیر سخت رسیدن علی مطهری به آخر فاجعه!

1- بعد از اتفاقات 28 مرداد سال 32 که منجر به تثبیت قدرت شاه شد و تجدد باری دیگر با سرعت بیشتری در ایران پوست انداخت؛ بویژه بعد از شکست شورش های سال 42؛ روحانیت شیعه به این نتیجه رسید که کشتیبان را سیاستی دگر آمده است و دیگر شغل آخوندی نه آن ارج و قرب اجتماعی را دارد و نه آن سودآوری بدون زیان را مثل سابق. لذا خانواده های روحانی لاجرم رفتند به سمتی که کمتر فرزندان شان را به تعقیب حرفۀ آخوندی ترغیب یا وادار بکنند. زیرا که خود فرزندان هم دیگر رغبتی به شغل پدران نداشتند. لذا ما شاهد هستیم که در بازۀ زمانی 15 سالۀ بین 42 - 57 کمتر خانواده های درشت استخوان روحانی فرزندان آخوند داشته اند. مگر معدودی از ارشدترین روحانیان و مراجع که حداکثر فقط یکی از فرزندان ذکورشان را وادار به حفظ سلسلۀ جلیله! می کرده اند و کرده اند. - پی گیری تبار آخوندهای طلبه شده در این بازۀ زمانی بما می گوید که طلبه های جدید اغلب فرزندان فقیرترین و بی استعدادترین و درمانده ترین خانواده های روستایی و حاشیه نشین بودند مثل مثال اعلایش آخوند آقا ترانی معروف پایداری - درچنین جو آخوند از مد افتاده ای بود که مرتضی مطهری هم که علاوه بر روحانی بودن، دانشگاهی و متجدد نسبی هم بود؛ از فرستادن علی پسر ارشدش به قم و طلبگی پرهیز کرد و علی مطهری روحانی نشد.

2- اما چرخ روزگار ایرانیان بحماقت شاه چنان برعکس چرخید که در فاصلۀ دوساله ای از تشییع جنازۀ روحانیت شیعه (بین 55-57) انقلاب بوقوع پیوست و روحانیت با شوک و بهت عظیم ناباوری؛ قدرت سیاسی ایران را قبضه کرد. شیرینی این قدرت یابی بدون پیش زمینه ای قابل نشان دادن در جامعه اما؛ برای خاندان مرتضی مطهری خوش یمن نبود. و هنوز انقلاب به سه ماهگی نرسیده بود که علی مطهری 21 ساله و بسیار جوان مجبور از در آغوش گرفتن جنازۀ پدرش شد و یتیم شد. درست است که مرگ مطهری پدر خیلی مزایای مادی و معنوی میراثی برای علی بجا گذاشت؛ اما همۀ این ها نمی توانست و نتوانست خلاء فقدان پدر در خانواده را پر کند. و علی مجبور شد جوانی نکرده پیر شود و علاوه بر مسئولیت "مرد خانوادۀ پدری" گرفتار میراث معنوی معلم انقلاب هم بشود. لذا علی مطهری برادرش محمد را روانۀ حوزۀ علمیه کرد تا تداوم بخش میراث شکلی پدرشان باشد و خودش وارد حوزۀ فرهنگ و تنظیم و نشر آثار پدر شهیدش - اعم از شفاهی و کتبی که از عدد هم خارج بود - بشود و شد.

3- علی مطهری که با آرا و افکار پدرش رابطه ای مرید و مرادی و عاشقانه و عارفانه پیدا کرده بود و دارد؛ اما بدلایل هم همان وفاداری به افکار پدرش و هم راست سنتی بودن اغلب دوستان و هم حجره ای های پدرش و محاصره شدن در طیف اصولگرای راست؛ در همان جناح راست هم ماند از نظر سیاسی؛ و گاهی که بقلم وارد حوزۀ سیاست هم می شد بیشترین نقد و تخطئه اش متوجه جناح چپ سابق و اصلاح طلبان لاحق می شد. با این دغدغۀ همیشگی که بازهم فرهنگی - اجتماعی بود: او همواره نگران اباحه گری و بی بند وباری جنسی و فرهنگی و هنری در جامعه بود و است. او که با اصولگرایان سنتی فقط در مورد "پست اجرایی گرفتن روحانیان" اختلاف داشت و همواره متذکر می شد؛ ولی در موضع سیاسی کمترین زاویه ای با قشری ترین اصولگرایان نداشت؛ یک تلنگر حسابی و داخلی هم می خورد یواش یواش. محمد برادر کوچکترش که حالا لباس روحانیت هم پوشیده بود و بدلیل برخورد آزادتر و راحت تر با جامعه که ناشی بود از محصور نبودنش مثل علی؛ ساز متفاوتی می زد و حرف هایی از جنس اصلاح طلبان را زمزمه می کرد؛ و علی شاهد این رشد هم بود. و اگر چه نشان می داد که حرف محمد را نمی شنود؛ اما بالاخره ناخواسته مجبور می شد فقط حرف شنیدۀ محمد را نشنیده بگیرد. زیرا که حرف محمد در اعماق جامعه و خانواده هم نفوذ داشت و مطرح می شد و شنیده می شد. علی مطهری اما مصرّ بود که اگر او آرای مطهری را تدوین و منتشر کند رژیم سیاسی از خلاء تئوریک خلاص می شود و این تشتت های موجود از بین می رود.

4- تا اینکه زمان به ریاست جمهوری احمدی نژاد رسید و مطهری هم با اما و اگرهایی او را اصولگرا قبول کرد و پیشنهاد ورود رسمی به حوزۀ سیاست را پذیرفت و شد نمایندۀ تهران در مجلس هشتم. و از اینجا بود که باورها و اعتماد مطهری به جمهوری اسلامی واقعاً موجود شروع به ریزش کرد. اولین ضربه به مطهری زمانی خورد که می خواست نقطۀ تاریک علامت گذاری کرده اش در پیشانی احمدی نژاد را درمان کند. و آن نقطۀ تاریک مربوط بود به این جمله از تبلیغات تلویزیونی سال 84 احمدی نژاد که گفته بود: "یعنی مشکل کشور ما طرز مو و آرایش و پوشش چندتا جوان در خیابان است!" و مطهری همانموقع جلو نام احمدی نژاد هرهری مذهب و لیبرال فرهنگی ثبت کرده بود. اما هر چه جلوتر آمد و احمدی نژاد و مشایی مواضع تندتری گرفتند راجع به اباحه گری اجتماعی، مطهری منتظر ماند که رأس ایدئولوژی و مکتب (آیت الله خامنه ای) موضع قاطع بگیرد. زیرا شأن وجودی ایشان را در دخالت هنگام بخطر افتادن مسلمات دین مثل حجاب و عفاف می دانست. اما نه تنها رهبر چنین موضعی نگرفت بلکه دید که او با دخالت های سیاسی و خارج از شرح وظایفش مجلس و قوای نظارتی را هم از کار می اندازد و اجازۀ جلوگیری از انکار مسلمات دین از سوی احمدی نژاد را هم نمی دهد.

5- علی مطهری که بغیر از مواضع اباحه گر احمدی نژاد جسارت و استقلال رأی او را تأیید می کرد و دوست داشت؛ کم کم به این نتیجه رسید که نگاهبان اصلی اسلامیت نظام (رهبر) بیشترین همتش را مصروف از کار انداختن جمهوریت نظام هم می کند. در حالیکه او مسئولیت داشت تا با احکام حکومتی چرخ های حکومت در حوزه های اجرایی را روان کرده و روغن کاری کند. تازه یکسال از نمایندگی مجلس مطهری گذشته بود که ایران با انتخابات سال 88 وارد بحران عدم مشروعیت شد. و مطهری از همان روز اول این ندانم کاری و ضعف تدبیر را در رهبری آیت الله خامنه ای به نتیجه رسید: هم عدم نظارت و کنترل کافی به قوای تحت نظر خودش مثل شورای نگهبان و نظامیان و دادگستری را متوجه شد؛ و هم وارد دعوای سیاسی شدن تمام قدش بنفع احمدی نژاد که یکی از طرفین دعوا و مقصر مسبب بود. نمی خواهم تاریخ را دوباره بنویسم که طولانی می شود. و شما خودتان وقایع چهارسال گذشته را خوب می دانید و دیده اید که مطهری چگونه گام بگام به گندیدگی شاخ و برگ نظام وارد شد و پی برد. 

6- اما - و این اما مهم است - علی مطهری با همۀ اشرافی که به پشت پردۀ سیاست پیدا می کرد و گندیدگی را عمیق می یافت. اما هیچگاه به دو چیز شک نکرده بود. اول اینکه رهبر را هم از نظر اجتهادی و آرای مذهبی قبول داشت و هم ایشان را بری از هرگونه آلودگی های مادی و فساد مستولی بر صاحبان قدرت می شناخت. و رهبریش را هنوز نافذ می خواست. دوم اینکه مطهری چنین می پنداشت که هرچه هم موریانۀ بی تدبیری شاخ و برگ یا حتی ساقۀ انقلاب و جمهوری اسلامی را رنجور کرده باشد؛ ریشه های سالم باقی مانده در آن خواهد توانست این پژمردگی های گسترده را بسترد و جمهوری اسلامی قادر خواهد بود به آرمان های پدرش بازگردد و جامۀ عمل بپوشاند. بزرگترین دلخوشی مطهری در این بخش؛ اعتقادی بود که او به روحانیت اصیل و خانواده های قرص و محکم شان داشت. یکی از این خانواده ها خانوادۀ لاریجانی ها بود. علی مطهری که خواهرش را هم به یکی از برادران لاریجانی به نکاح داده بود؛ بعد از خاندان مطهری بیشترین اطمینان را به اصالت خانوادۀ دامادشان علی لاریجانی داشت. زیرا که پدرش فقط برای اعتماد به اصالت روحانی و پاک سیرتی این خاندان بود که دخترش را به علی لاریجانی داده بود.

7- درست است که امروزه و در دنیای مدرن استناد و افتخار به تبار خانوادگی از مد افتاده - البته نه به آن شوری که ایرانی های آلامد تصویر و تصور می کنند - اما قبیله و عشیره و خانواده در جوامع سنتی اهمیت فوق العاده و قطعی دارد. تا جائیکه حتی در نام گذاری ها هم فرزند - بویژه پسر - بدون نام پدر برسمیت شناخته نمی شود. و این نیست غیر از اینکه بویژه اسلام معتقد است که اصالت خون - مثل قبایل عرب در صدر اسلام - مهمترین شاخصۀ شناخت سره از ناسره است. القصه ماجرای مطهری تا بدانجا پیش رفت که ابتدا پروندۀ زمین خواری برادر بزرگ دامادشان مطرح شد. مطهری اولین شوک را اینجا دریافت کرد. اما چون اقامۀ دعوا از سوی دولت منفور احمدی نژاد انجام شده بود و صادق لاریجانی هم قول رسیدگی قوی و سریع داده بود؛ مطهری ناچار حفظ آبرو کرد و دندان روی جگر سایید تا اصل موضوع در دادگاه ثابت شود یا نشود.

8- بجرأت می توان قسم خورد که شوکه ترین و ناراحت ترین فرد در آن روز تاریخی سؤال از احمدی نژاد در مجلس هشتم که منجر به نمایش فیلم فاضل لاریجانی در دفتر مرتضوی شد علی مطهری بود و بس. او که می خواست احمدی نژاد را رسوای دروغ و دغل و هرهری مذهبی و قانون گریزی و خائن به کشور بکند؛ در یک لحظه برادر دامادشان از خانوادۀ بزرگ و اصیل لاریجانی ها را دید که مثل افراد درمانده و دریوزه در حال زد و بند تلکه گیری است از رسواترین مدیر احمدی نژاد. اینجا بود که جمهوری اسلامی ساختاری شد مخروبه و بر سر فرزند معلم انقلاب آوار شد. مطهری آچمز شده بود و رؤیاهایش را باخته بود. اما این تف سربالا را چگونه باید فریاد می کرد. پس دم فروبست و صم بکم به گوشه ای نشست و نظاره به انتظار کرد. او در ابتدا گمان می کرد که باید منتظر یک قتل خانوادگی قبیله ای باشد و برادران لاریجانی که رؤسای دو قوۀ اصلی کشور را هم در اختیار داشتند فاضل را بجرم لکه دار کردن نام خانواده لاریجانی ها خواهند کشت.

9- شک ندارم که این فکر را با مادرش و برادرش و خانواده اش هم در میان گذاشته است و از آنان خواسته که علی لاریجانی را آرام کنند. و باز تردید ندارم که محمد برادرش و مادر علی مطهری این انتقام را بدوی و خارج از زمانه دانسته و به او دلداری داده اند که دنیا مدرن شده و نیازی به کشتن نیست و علی لاریجانی چنین قتلی را مرتکب نخواهد شد. و اضافه کرده اند که علی لاریجانی و سایر لاریجانی های خانواده؛ فاضل را طرد خواهند کرد و طبق اعلامیۀ رسمی از کثافتکاری او تبری خواهند جست مثل همۀ سیاستمداران دنیای مدرن. و مهمتر اینکه پرونده اش را در سریعترین وقت ممکن رسیدگی خواهند کرد. اما و اما مطهری تا دیروز نشست و نظاره کرد. و نه تنها از کشتن خبری نشد بلکه از برائت شفاهی هم خبری نشد. نه تنها فاضل طرد نشد بلکه به او یاد داده شد که در دادگاه منکر همه چیز بشود و بگوید مرتضوی فیلم مرا دزدیده و با مونتاژ در کنار خودش و بابک زنجانی حرف  سوار لبهای من کرده و صدایم را هم تقلید کرده است. تمام شد! نه؛ تمام نشد. نه تنها فاضل لاریجانی این خزعبلات را گفته بلکه دیروز اصلاً در دادگاهش هم حاضر نشده است. تمام شد! نه؛ تمام نشد. و نه تنها فاضل بدادگاه نرفته است که برادر زمین خوارش را هم فرستاده به تلویزیون که بگوید ما پاکترین و خدمتگزارترین خانواده به جمهوری اسلامی بوده ایم و هستیم و مطهری دهانش بوی شیر می دهد و نمی فهمد راجع به سران فتنه چه بگوید.

10- خب علی مطهری هم دیوانه شده است و زده به سیم آخر. چون حالا فهمیده که جمهوری اسلامی گندیده است. نه تنها در شاخ و برگ و ساقه. بلکه از ریشه و اساس و خانواده! تسلیت می گویم به علی ابن مرتضی! یا...هو