شهرداری مجدد دکتر قالیباف را به اصلاح طلبان؛ به اعتدالیون و البته تهرانی ها تبریک می گویم!

1- خطر بزرگی از سر تهران و اصلاح طلبی دور شد و دکتر قالیباف برای بار سوم شهردار تهران ماند. لذا می شود در این روزهای غبارآلود کشور و منطقه دمی نفس آزاد کرد و از این اتفاق خیلی خوب خوشحال شد. و من هم هستم و تبریک می گویم.

2- همانطور که بارها گفته ام دکتر قالیباف مدرن ترین تفکر و بهترین مدیریت اجرایی قابل رصد در طول عمر جمهوری اسلامی را دارد و محرومیت از توانایی های او یک خسران مضاعف بود در این وانفسای از "دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست". البته انتظار داشتم که آرای داده شده به او بیشتر از 20 رأی باشد اما چنین بنظر می رسد که لابی ها و فشارهای رسانه ای جهت دو قطبی کردن و سیاسی کردن شورای شهر تهران از سوی یک عضو رادیکال باقیمانده از شورای منحلۀ اول و یک عضو رانت خوار جدید بعلاوۀ هجوم تخریب و شانتاژ مطبوعات اصلاح طلب - برهبری روزنامۀ شرق و سایت آینده آنلاین - توانسته است سرنوشت شورای چهارم و شهرداری تهران را تا لبۀ تیغ ببرد که خوشبختانه موفق به پیروزی نشد و تهران نجات یافت.

3- آن عضو مورد نظرم که از شورای اول شهر تهران می آید شخصی است بنام جناب آقای حکیمی پور. ایشان را نمی شناسم مثل همۀ دیگران عضو شورا. اما خاطرۀ خیلی بدی دارم اولاً از شورای اول که نامبرده یکی از آتش بیاران معرکۀ منجر به انحلال شورای اول از سوی دولت اصلاحات شد و مهمتر از آن خاطره ام مربوط است به تبلیغات میدانی حکیمی پور برای ورود به شورای دوم. یادم می آید که حجم تبلیغات انفرادی حکیمی پور در سطح شهر تهران سال 82 چه از نظر تعداد پوستر و چه از جنبۀ اندازه های پوستر و چه از لحاظ نوع کاغذ اعلایی که بکار رفته بود چنان چشم نواز و تابلو بود که تحقیقاً نه قبل از آن و نه بعد از آن دیوارهای تهران شاهد چنین ریخت و پاش کلانی نبوده است. و این البته علاوه بود بر همۀ انواع تبلیغات انفرادی دیگر و تبلیغات سازمانی که اصلاح طلبان بصورت لیست های مشترک داشتند. بعبارت روشن تر تبلیغات آنروز حکیمی پور نه تنها کمترین تناسبی با فرمول "هزینه - فایده"ی سیاسی نداشت بلکه جز "می روم بشورا که نفع و رانت اقتصادی بجویم" هیچ منطق دیگری را پاسخ نمی داد.

4- آن عضو جدید شورای چهارم هم منظورم به جناب آقای تندگویان بود و است که ایشان را هم نمی شناسم و فقط می دانم که ایشان فرزند مهندس تندگویان مفقود الاثر است که اولین وزیر نفت جمهوری اسلامی بود و خیلی زود بدست عراقی ها اسیر شد و هیچگاه سرنوشتش بدرستی معلوم نشد. پدر خدا بیامرز ایشان نیز همچون خلف صالحش شهید محمد علی رجایی به این دلیل اسطورۀ اصولگرایان شد که هیچگاه فرصت نکرد مدیریت کند و عیار واقعی اش در صحنۀ عمل روشن شود خوب یا بد! منظورم این است که تندگویان جوان عضو شورای شهر چهارم تمام عمرش را برانت و توجه ویژه گذرانده و طی کرده و حتی همین عضویتش در شورا را هم بیشتر از ارث پدر شهیدش استفاده کرده تا معروفیت خودش در کارآمدی یا ورزشکاری یا هر چه!

5- این دو عضو از نسل قدیم و جدید شورای چهارم از همان بدو ورود به شورا نشان دادند که نخواهند گذاشت تهران آب خوش از گلویش پایین برود و بازی های سیاسی شورای اول را شروع کردند. که آخرین مورد موفقیت شان تشکیل فراکسیون سیاسی اصلاح طلبان - کار سیاسی در شورای غیر سیاسی - است که حکیمی پور رییسش شده و تندگویان سخنگویش. و خدا رحم کند به تهرانی ها با این آدم های سیاسی غیر سیاسی. آنان سیاسی هستند چون می خواهند از سیاست رانت بگیرند و غیر سیاسی هستند چون ما هیچ عقبه و اثری از سیاسی بودن ایشان و فعالیت هایشان نداریم و گویی هر دو از آسمان افتاده اند توی بغل سیاست شورای چهارم.

6- البته فعلاً خطر رفع شده و یک پرده از توطئۀ آنان عقیم مانده - آن بازی حکیمی پور هم در صرفنظر از نایب رییسی شورا بنفع طلایی به امید فریب به جوانمردی و کسب رأی مستقل ها به شهرداری مهندس هاشمی نگرفت خوشبختانه -  اما خطر اینان کماکان بر سر شورای چهارم تهران گسترده است و باید مواظب شان بود. هرچند که من ایمان دارم که دکتر قالیباف با آن مدنیت و مدرنیت نابی که دارد خواهد توانست همۀ این تفرقه سازان را به خدمت متقاعد کند و از پس شان برخواهد آمد. امید وارم که مسجد جامعی هم بر وساوس دوستان فائق بیاید و اجازه بدهد که اوج شکوفایی مدیریت قالیباف مدرن در دولتی هماهنگ با او بمذاق پایتخت ایران خوش بنشیند. زیرا معتقدم که قالیباف با حمایت طبیعی دولت روحانی بسیار فراتر از هر انچه دست تنها برای تهران کرده انجام خواهد داد و پایتخت ایران هم در زمینۀ محیط زیست و هم در بخش حمل و نقل عمومی روزهای خوشحالی را پیش رو دارد. با تبریک و تشکر از قالیباف. یا...هو