نوار منسوب به هاشمی رفسنجانی جعلی است و قالیباف شهردار تهران خواهد ماند!

 دو موضوع در ارتباط با پدر و پسر هاشمی مهم هستند که تیتروار به آن ها می پردازم فقط برای یادآوری و نه تحلیل:

1- اولی راجع است به نوار صوتی منسوب به گفته های هاشمی رفسنجانی راجع به سوریه و حکومت بشار اسد. بنظرم این سند ساختگی و جعلی است و باحتمال قریب بیقین در کارخانه های پایداری مصباح یزدی تولید شده است. به این ترتیب که آنان با سوءاستفاده از برداشت آزاد فیس بوکی نعیمۀ اشراقی از حرف های هاشمی در جمع اصفهانی ها و اشاره بسرنوشت صدام حسین و ربط آن به سرنوشت اسد - از طرف هاشمی و دفتر مجمع تشخیص مصلحت تکذیب و تصحیح شد - خواسته اند با تولید نوار دوم منتسب به حرف های مشابه و غلیظ تر و صریحتر از قبل هاشمی در مازندران؛ از عنصر تبلیغاتی"باورپذیرکردن در اثر تکرار" استفاده کنند و موج تخریب علیه هاشمی را تشدید کنند. منتها چون زرنگ های کودن هستند چنان پیاز داغش را زیاد کرده اند که هر کودکی هم می تواند بفهمد که حرف های این نوار نمی تواند از دهان هاشمی صادر شده باشد. نه حتی حرف های هاشمی راجع به سوریه بلکه حرف های ایشان در مورد ایران نیز قطعاً نمی تواند مال هاشمی باشد. زیرا هاشمی حتی اگر چنین تصویر نا امید کننده ای از اوضاع اقتصادی داشته باشد؛ روحیه محافظه کار او و شخصیت حکومتی او و سیاست دادن امید بمردم او به او اجازه نمی دهد که حتی آن ها را در مجامع رسمی و محرمانه مثل مجمع تشخیص و یا حتی گفتگوهای دو یا چند نفره با دوستان نزدیک و خانواده اش مطرح کند تا چه رسد که بیاید و در جمع نامربوطی مثل بزرگداشت یک روحانی مازندرانی و برای عوام مطرح بکند. 

2- موضوع دوم بازهم مربوط است به هاشمی ها و این بار پسر بزرگ هاشمی محسن. نه البته بشخص مهندس هاشمی که به انتخاب شهردار پایتخت و رقیب او محمد باقر قالیباف. درست قضیه این است که نمی خواستم یکبار دیگر به نام قالیباف برگردم قبل از دو سال آینده. دو سالی که او با صداقت و واقع بینی قول برگرداندن ریل ادارۀ کشور - بویژه در اقتصاد - به وضعیت نزدیک بمطلوب را داده بود. می خواستم پس از دو سال گذشته از عملکرد دولت روحانی با نام قالیباف برگردم و ببینم چقدر باید شرمنده باشم که با آن حرارت از او دفاع می کردم و یا چقدر افسوس بخورم - خدای ناکرده - که حرف هایم درست بوده و دولت روحانی آن بت عیار نبوده و نشده است. اما حجم حمله و تخریبی که روزنامه های باصطلاح مستقل - با تأکید بر عناد سازمان یافتۀ روزنامۀ شرق - به او کرده اند و می کنند و تقریباً با کمترین مبنای راستی و درست گویی و مستندات همراه نیست؛ مرا بر آن داشت که بنویسم: این حملات نه تنها مستند و درست نیست. و نه تنها از اصول اصلاح طلبی بسیار دور و نعل وارونه است. و همچنین نه تنها جوانمردانه و اخلاقی نیست و همینطور کشتن خدمت در پای پلشتی منفعت گروهی است. بلکه مهمتر از همه صد در صد بضرر سیاسی اصلاح طلبان هم است. زیرا حتی اگر رقیب قالیباف محسن هاشمی از او کارآمد تر باشد - تحقیقاً نیست - بازهم بدلیل فرزند هاشمی بودن و نزدیکی بسیار زیاد پدرش به روحانی و دشمنان بسیار قسم خورده ای که هاشمی ها دارند و شائبۀ رانت و از این قبیل؛ دولت روحانی را دچار چالش ناخواسته و سنگینی خواهد کرد در نوع تعامل با محسن هاشمی. و البته مثل روز جلو چشمم است که اصلاح طلبان شورای چهارم که متأسفانه آلودۀ قشون کشی امثال روزنامۀ شرق شده و سه ماه است در حال دو قطبی کردن شورای غیر سیاسی شهر تهران هستند بالاخره این شورا را هم مثل شورای اول زمین خواهند زد و بجای بهره برداری از شهرداری تهران برای پرش بمجلس بعدی - هدف گذاری سیاسی شان - همین دستاورد اعتدالیون را هم بر باد خواهند داد. دلایل و صغراهای استدلالم خارج از شماره و همه مستدل است که از بازگفتنش می گذرم - اگر علاقه مند بودید در کامنتدانی خواهم بود - اما خواستم اینجا ثبت کنم که راه سیاسی به این غلیظی بار شورای شهر تهران کردن ره به ترکستان خواهد داشت و بهدف نخواهد رسید. البته از جیغ بنفش شرق و امثالهم پیداست که گویا خدا را شکر امکان برنده شدن مجدد قالیباف تقریباً حتمی است و او ناخواسته و با پیروزیش نجات بخش اصلاح طلبان از گنداب عفن "هدف وسیله را توجیه می کند" خواهد شد. یا...هو