1- نمی خواهم نمک به زخم اصولگرایان بپاشم و لحن تحقیر "دیدی موسوی و کروبی درست می گفتند" بگیرم در ایام فرخنده ای که رییس جمهور محبوب و پرصلابت ملت تازه کارش را آغاز کرده است - رفتن نمادینش برای معرفی ظریف که تنها حضور شخصی اش در جلسات معارفه بود و سخنان بسیار کلیدی اش و پالس هایی که بداخل و خارج فرستاد را بشدت پسندیدم -. اما از آنجائیکه روند طی شده در جلسات رأی اعتماد مجلس به کابینۀ روحانی بدفهمی هایی را باعث شده است و برخی از لشکر بی بنیاد بالاترینی های لاجون و بی دغدغه و دن کیشوتی هم به آن دامن زدند و در مقابل کسی واقعیت اتفاق افتاده را بر ملا نکرد تصمیم گرفتم که بگویم هرآنچه در مجلس روزهای گذشته اتفاق افتاد نه توبۀ وزرای روحانی از فتنه بلکه توبۀ اصولگرایان بود از قهقرایی که بتبعیت از آیت الله خامنه ای بر سر ملک و ملت آوردند در چهار سال گذشته.
2- ذوق زدگی شریعتمداری کیهان از تقیۀ لفظی وزرای اصلاح طلب روحانی در مجلس راجع به جنبش سبز که مستندش هم فحش و فضیحت چند کاربر بی بر و بار و هتاک سایت بالاترین بوده است و دیگر هیچ! تعدادی را هم واقعاً فریب داده و چنین پنداشته اند که این جنبش سبز بوده و ادعای مهندس موسوی و کروبی که نه تنها جنازه شده و مرده بلکه دفن هم شده است. در حالیکه اولاً توبه چه در وجه شرعی و یا عرفی آن فقط یک لفظ و لقلقلۀ زبانی نیست. بلکه رفتاری است عملی که باید از توبه کننده سربزند. طرفه اینکه اگر حتی توبه بزبان و گویش را هم اصالت بدهیم این اصولگرایان بوده اند که از سر تا ته مثل عسگراولادی ها و لاریجانی ها و توکلی ها و باهنر ها و ... که در دو سال اخیر بارها و بارها علناً از رأی اجباری که بخاطر فشار خامنه ای به احمدی نژاد داده بوده اند اعلام برائت و توبه کرده اند و نه بر عکس.
3- اما حالا بیاییم سراغ عملی که در هفتۀ گذشته و در مجلس اتفاق افتاده است. ملت ایران حسن روحانی را که نزدیک ترین فرد - باقیمانده در چرخۀ انتخابات - به جنبش سبز - بمفهوم اصلاح طلب آن طبق تعریف مهندس موسوی و کروبی - بود را با آرایی شگفت انگیز رییس جمهور کرده اند. او حالا با کابینه اش وارد مجلسی شده است که بغیر از چند نفر انگشت شمار همه در جبهۀ مقابل و رأی دهندگان به احمدی نژاد در سال 88 بوده اند. هم خود رییس جمهور روحانی و هم همۀ وزرای کلیدی اش با برنامه هایی به مجلس آمده اند که انباشته از مفاهیم لیبرال مثل اقتصاد آزاد و جامعۀ مدنی و تشکل های صنفی و توسعۀ اجتماعی و بها دادن به خواست طبقات مدرن و شهری و ... است. حالا در چنین جوی همۀ مجلس اصولگرا به اکثریت این برنامه ها و وزرا رأی مثبت داده اند. فقط علی رغم اصرار اکثریت این توبه کنندگان اصولگرا که معتقد بودند طرح موضوع فتنه تف سر بالا خواهد بود در تحقیر و یادآوری اشتباه خودمان و رهبرمان؛ چند نفر غضنفر هم همۀ همت شان را مصروف اعتراف گیری زبانی از وزرای همفکر و یاران مهندس موسوی - حتی با برنامه هایی رادیکال تر از برنامۀ خود موسوی - کرده اند. گیریم که برخی از این وزرا هم از جنبش سبز برائت زبانی جسته باشند آن هم نه به تصریح بلکه به تلویح و بازی زبانی.
4- آیا چند مفهوم گنگ زبانی ناشی از شرایط روز در جهت مجوز ورود به چرخۀ خدمت به نیت نجات وطن از شرایط سخت و قهقرایی توسط بهترین مردان کل تاریخ جمهوری اسلامی مهم است، یا بازگشت استراتژی و تدبیر مورد وثوق و مورد اصرار موسوی و کروبی به صحنۀ مدیریت کشور. و آیا توبه را اصولگرایانی مرتکب شده اند که مجبور شده اند بعد از توبه های زبانی در دو سال گذشته این بار توبۀ رفتاری بکنند و به رقیبان فتنه گر! سال 88 خود رأی اعتمادهای رکورد بدهند یا چند فرزانۀ مخلص که برای شکستن سد نجات میهن و خدمت بملت تلویحاً گفته اند که: "خیلی خوب هر چه شما زر می زنید قبول؛ بگذارید ایران را و ملت را از سقوط کامل نجات بدهیم!" مطمئنم که بزودی آقایان موسوی و کروبی از حصر رها خواهند شد و اولین اظهار نظر عمومی شان پشتیبانی تمام قد از روحانی و وزرای کارآمد و رفقای خودشان با هر آنچه کرده اند و گفته اند خواهد بود.
5- اینک در ایران امروز تنها یک نفر هنوز علناً از فتنۀ کودتای 88 اعلان برائت نکرده است که او هم آیت الله خامنه ای است. ایشان نیز هرچند در خلوت و جلسات خصوصی به اشتباه وحشتناک خود در نابودی کشور بدست رییس جمهور منصوبش معترف بوده اما تا کنون با سماجت و لجبازی مثال زدنی - البته برای قدسی و بدون اشتباه نشان دادن خودش به مؤمنان هوادار ساده لوح و گرگان چپاولگر اطرافش هم - از توبۀ علنی و اعتراف مدنی خود داری کرده است. البته او نیز بخشی از اشتباهش را با پرهیز ترسان از دخالت در رأی گیری 24 خرداد پذیرفت و به آن اعتراف تلویحی کرد؛ ولی خطای او چنان سهمگین و زیان بخش بوده که باید صد در صد برکنار می شد و حالا که الیگارشی نه توانش را دارد و نه صلاحش در برکناری اوست حداقل انتظار ملت توبۀ علنی آیت الله خامنه ای است از رنج مستمری که نصیب ملت کرد و سال ها طول خواهد کشید تا کمی التیام یابد. یا...هو
این مطلب را تقدیم می کنم به محمد نوریزاد نازنین که هنگامی که سرش را پائین می اندازد بسوی جهتی. دیگر به اطرافش کمترین عنایتی ندارد و سیخکی می رود تا کی برگردد دوباره. مثل تا قبل از 87 در مسیر عکس امروز. با پوزش از او.
۷ نظر:
دلقک عزیز
جانا سخن از زبان ما میگویی!
شما سخن از زبان همه ی کسانی می گویید که منش عقلانی را سرلوحه ی خود دارند و اگر هم اکنون عرصه ی بیان تنگ شده در عرصه ی رفتار حاضر به عقب نشینی نیستند.
ای کاش دوستانی که میدانیم رنج کشیده هستند کمی بیشتر به شرایط روزگار توجه کنند و متوجه باشند که کوچکترین خطا ممکن است روزهای تلخ گذشته را تکرارپذیر سازد.
باز هم ممنون که مستمر می نویسید و بسیار امیدبخش
سلام تلخک
خودت هم می دانی که انتظار توبۀ علنی از آیت الله خامنه ای هرگز عملی نخواهد شد. اما آزادی موسوی و کروبی می تواند همان معنای توبه را داشته باشد. ما هم امیدواریم خامنه ای هرچه زودتر توبه کند؛ شاید در هفته دولت. ... شاید
تو هم مثل خامنه ای تو توهمی و هر چی دوست داری از صحبت های مجلس و دولتی ها برداشت میکنی. در ضمن صحبتهای آقای نوری زاد از شما خیلی بیشتر به دل میشینه. یا حقققق!
دلقک عزیز، کاش ما هم خوشبینی شما را داشتیم. اما تمام نشانه‌ها از فشار بیشتر بر روی جامعه مدنی خبر میدهد به خصوص فشار علی جنّتی وزیر ارشاد رییس جمهور محبوب! بر روی ناشران که آنها را تهدید کرده اگر خودشان سانسور نکنند ارشاد بعد از انتشار اقدام به جمع آوری می‌کند و ضرر مالی را باید تحمل کنند از دیروز بحث اصلی ناشران و نویسندگان بود و دیگر هیچ ناشری ریسک نخواهد کرد نوشته ای که ممکن است دردسر شود را منتشر کند. البته شما استاد ما هستید ولی شاید باید کمی صبر کرد و همه اندوخته یک ملت را خرج چنین کسانی که نشان داده اند اهل تقیه هستند نکرد. به نظرم اگر این سرمایه امید اشتباهی خرج شود به هیچ وجه در این شرایط نمی‌‌توان آن را بازتولید کرد.
ممنون بخاطر اين تحليل تون ،خوندن مطلب آقاى نورى زاد حسابى پكر شده بودم اما حالا و بعد از خوندن مطلب شما بسيار آرام تر شده ام ،بازم ممنون
امید تنها سرمایۀ ماست. لذا اگر هم لازم باشد خودمان خودمان را اینقدر غلغلک بدهیم که خونین اما خندان شویم بازهم باید امید را همیشه حاضر نگه داریم در ذهن و دلمان. روحانی تا کنون خوب پیش آمده و نشان می دهد که اگر هم دور اصلاحش کند باشد عمق اصلاحش پایدار خواهد بود. جنس این آدم از عرف و اصلاح است و کابینه اش هم اصلاح طلب است و خواهد بود. ناشران هم نگران نباشند و این خواست خودشان بوده که ممیزی قبل از نشر را بخودشان واگذارند و این یک قدم بجلو است و زیاد بدبین نباشید. در نظر داشته باشیم که روحانی و کابینه اش سقف توان بازی ماست در حال حاضر و باید هم تشویق و حمایتش کنیم و هم تا از قولش عدول نکرده به او اعتماد کنیم. یا...هو
دلقک عزیز
1. در کامنت قبلی تند رفتم و عذر می خواهم و دلیلش آن بود که مغز حرفت را می فهمم و انتظار ندارم که از ظلم حمایت کنی ولو به قیمت نفع اکثریت...
2.راس نظام توبه کرده است که الان رییس جمهور روحانی است، دلیل از این واضح تر می خواهید؟ تمامی ترسی که در اعلام رای داشتند که نکند دوباره مردم دست به کار شوند و اصرار بر شمارش دقیق و تمام کمدی کلاسیکی که روز 25 خرداد در صدا و سیما در جریان بود - و خدایی دیدن داشت بعد از چندین سال - همه دلیل توبه است، دیگر ول کنید بندگان خدا را، هرچند برخی آنقدر پاچهورمالیده هستند که از طرف مقابل طلب توبه کنند، کشور جالبی است کلا ... دوستان بالاترینی و اپپپپوزوسیون! و همکاران عزیزشان در کیهان هم هر چقدر عربده بزنند و دهان و سایر اعضای خود را پاره کنند باز هم روحانی رییس جمهور است و رجاله های مجلس هرچقدر وزرا را بزنند باز هم نجفی و میلی وزیرند و در تیم اصلی اند و نظرات آنها اجرا می شود، حالا هر کس وزیر بود بود... انصافا این باخت شدید - حالا از مردم، از آمریکا از میرحسین یا هر کس دیگر - آنقدر درد دارد که عربده های کیهان را بتوانیم توجیه کنیم و شاید حتی درک کنیم... فقط امیدوارم، از صمیم قلب که رندی ذاتی روحانی به کارش بیاید و زیاد عقب نیشینی نکند و یک جایی ترمز را بکشد و پیاده شود و ذل بزند توی چشم حضرات که چی میگید و اگر زیاد حرف بزنید جنبش سبز را می کشم به خیابان... راستی گفتم خیابان... میدانید سخنرانی 22 بهمن و موارد مشابه با رییس جمهور است در میدان آزادی... حالا که احمدی نژاد نیست، پس چه شود آن روز و روزهای مشابه... داستان تازه شروع شده، فقط امیداورم روحانی نترسد...
ارسال یک نظر