ملاقات در مشهد: اردوغان ایلچی آشتی و خامنه ای سفیر مرگ!

Convent Thoughts

1- رجب طیب اردوغان زیاد به ایران رفت و آمد می کند اما سفر اخیر او دو ویژگی برجسته داشته است که سفر او را اولاً یک سفر ویژه معرفی می کند و ثانیاً برعکس پوشش اقتصادی هیئت همراه سفری مطلقاً سیاسی و اتمام حجت بوده است. اردوغان بدون اینکه کشورش در گیری و آلودگی خاصی به انرژی هسته ای داشته باشد فقط به این دلیل به کنفرانس ضد تروریسم هسته ای در کرۀ جنوبی دعوت شده بود که ایلچی امریکا و ناتو باشد در رساندن پیام صریح غرب به ایران که بگوید "هم بمن گفته اند بشما بگویم و هم بعنوان همسایۀ شما خودم فهمیده ام که عزم غرب جزم است برای سربراه کردن جمهوری اسلامی مثل همۀ حکومت های متعارف و مسئول". لذا می بینیم که مستقیم از کره پرواز می کند بسمت تهران. این پرواز مستقیم از این جهت مهم است که معمولاً جز در دیدار های رسمی سران کشورها از کشورهایی با منطقۀ مشترک بندرت رهبر کشوری از کشوری بیگانه به کشوری ثالث مسافرت می کند. آن هم از کشوری مثل کره با بعد مسافتی بعید و طولانی تا ایران. ویژگی دوم سفر اینبار اردوغان ملاقات او با آیت الله خامنه ای بوده است آن هم در مشهد زیرا که هماره که اردوغان به تهران می آمد با اینکه خامنه ای هم در تهران بود بیاد ندارم ملاقاتی بین ایندو اتفاق افتاده باشد.


2- بدیهی است که من هم همراه بسیاری از ناظران پیش بینی و انتظار چنین ملاقاتی را می دادیم. بویژه آنجایی که در 24 ساعت اول سفر اردوغان خبر خاصی از ملاقات های او حتی با رییس جمهور ایران نبود و این رحیمی معاون اول احمدی نژاد بود که در جلسات پوششی اقتصادی - البته نه مطلقاً تشریفاتی که اردوغان از هر ثانیه ای از وقتش برای تحمیل منافع ترکیه به دیگر کشورها و از جمله ایران محتاج استفاده می کند. - شرکت می کرد. در حالیکه می دانیم فارغ از پروتکل های برابری جایگاه اسمی مقامات کشورها اولاً نخست وزیر ترکیه بالاترین مقام سیاسی کشور خودش است؛ و هم محمود احمدی نژاد دلش لک زده که همۀ این پروتکل ها را نادیده گرفته و با هر مقام همسطح و غیر همسطحی خودش ملاقات کند. لذا معلوم است که اردوغان در تهران استندبای بود برای پرواز به مشهد و ملاقات با کسی که اوباما مشخص کرده بوده برای نخست وزیر ترک: "می روی و مستقیم و رو در رو با آیت الله خامنه ای تنها فرد تصمیم گیرنده و مقتدر ایران حرف می زنی و پیام کتبی یا شفاهی بلوک غرب را شیرفهمش می کنی که: "دریچه های حل مسالمت آمیز مشکلات فی مابین بسرعت در حال بسته شدن است".

3- روی صحنه و عکس های ملاقات اردوغان و خامنه ای را که دیدم همه چیز از هوشیاری سیاسی خامنه ای حکایت می کرد چه او می داند که یکی از اهداف فرعی مأموریت اردوغان در ملاقات با خامنه ای بررسی شرایط روانی و استحکام خامنه ای در هنگام ملاقات بوده است و خامنه ای با خوشرویی همراه با اعتماد بنفس نشان می دهد که اردوغان نخواهد توانست از تزلزل ظاهری او در مواجهه با ملاقات رسمی برداشت ضعفی بکند. اما این فقط ظاهر ماجراست همانطور که حرف های کم تناقض دوطرف با دو سیاست متناقض در مقابل غرب و تحولات عربی و بویژه سوریه وجه دومی از این تشریفات است. مهم آنجایی بوده است که دور از چشم دوربین و دور از چشم حضار اردوغان پیام غرب را به خامنه ای ابلاغ کرده است که "هر آنچه شرط صلح و آشتی است با تو می گویم/ تو خواه صلح و نجات گیری و یا جنگ و نابودی".

4- اینکه سناتور"رند پال" جمهوری خواه تندرو جلو فوریت طرح تشدید تحریم های ایران توسط دموکرات های میانه تر را گرفته است در سنا و مانع از طرح و تصویب آن شده است را نیز باید در همین راستا ارزیابی کرد که خواسته اند حسن نیت نشان بدهند با یک نمایش تا ایلچی از تهران برگردد و اوباما از کره تا تست نهایی را در آخرین دور مذاکراتی که ایران حاضر شده با غرب بنشیند برای حل جدی مشکلات را هم انجام بدهند تا به جمع بندی نهایی برسند که آیا با خامنه ای خواهند توانست کار بکنند یا باید برود. به این ترتیب دور بعدی مذاکرات هسته ای بین ایران و 1+5 به یک فینال سرنوشت ساز تبدیل می شود و در آنجاست که غرب به تصمیم نهایی خواهد رسید که آیا می شود "مسابقه - مبارزه"ی ایران و امریکا هم یکی از ده ها مسابقۀ سیاسی بشود که دو تا قهرمان داشته باشد: هم ایران و هم غرب. یا نه قهرمان فقط در میدان جنگ مشخص خواهد شد با حذف ایران! یا...هو