حقه ها و دروغ ها: نمایشی از خامنه ای بکارگردانی مجتبی!

Meditation by the Sea

1- انتشار آمار میانگین مشارکت 65 درصدی مردم در انتخابات مجلس نهم از سویی و بویژه انتشار مشارکت 52 در صدی مردم تهران از جانب دیگر باعث بسیاری از تشکیک ها نه در ذهن موافقان رژیم که در نزد مخالفان و منتقدان رژیم هم شده است. بویژه آنکه با بزرگ نمایی برخی نتایج اعلام شده مثل عدم موفقیت پروین احمدی نژاد یا برادر همیشه نمایندۀ ناطق نوری از حوزه های انتخابیۀ گرمسار و نور نوعی سردر گمی ایجاد کرده است که نکند رژیم راست می گوید و 65 درصد از مردم قطعاً به نظام دلبستگی دارند و در مورد 35 درصد بقیه هم نمی توان صد در صد قضاوت کرد چون رأی ندادن می تواند علل بسیاری داشته باشد که فقط یکی از آن ها سیاسی و مخالفت است. بنابراین تصمیم گرفتم با نگاهی از زاویه ای تازه و بیشتر ریاضی و حقه های روانی چگونگی قلابی بودن ادعاهای رژیم را مورد واکاوی قرار بدهم.

الف- زمان رأی گیری در انتخابات دیروز یک اتفاق استثنایی بود. زیرا اولاً بدون کمترین استثناء در سرتاسر حوزه های رأی گیری از خلوت تا شلوغ و از روستا تا شهر و ... 15 ساعت و بیشتر بود. زیرا انتخابات در ساعت 8 صبح آغاز و در ساعت 2300 هنوز تمام نشده بود. چون که وزارت کشور در آخرین اطلاعیۀ چهارم تمدید زمان صراحتاً به فرمانداری ها دستور داده بود که حتی ساعت 23 هم هیچ شعبه ای حق ندارد درهای خودش را بروی مراجعین ببندد و باید مراجعین پذیرفته شوند تا زمانی که خود وزارت کشور پایان رأی گیری را اعلام کند. اگر در نظر بگیریم که طبق نص تفسیر شورای نگهبان وزارت کشور حق ندارد بیش از دو نوبت و حداکثر تا سه ساعت زمان انتخابات را تمدید کند بنابراین تمدید چهار نوبته و 5 ساعته و سرتاسری زمان انتخابات یک کار غیرقانونی با معیارهای قانون خود جمهوری اسلامی بوده است.

ب- طبق اعلان آمار رسمی جمهوری اسلامی در انتخابات ریاست جمهوری سال 88 هشتاد و پنج در صد مردم و بالغ بر 40 میلیون نفر شرکت کرده بودند. در حالیکه در انتخابات مجلس نهم 65 در صد مردم و کمتر از 32 میلیون نفر رأی داده اند. حالا اگر برگردیم بزمان و این تعداد آراء دو انتخابات را با زمان مصرف شده برای هرکدام مقایسه کنیم. در انتخابات ریاست جمهوری اکثریت قریب به اتفاق شعب اخذ رأی در پایان مهلت اولیۀ 10 ساعته (8 صبح تا 6 بعد از ظهر) بسته شدند و تعداد بسیار معدودی از شعبه ها بین یک تا دو ساعت و در یک نوبت تمدید زمان گرفتند تا جائیکه بسیاری را از پشت در شعبه های رأی برگرداندند و نگذاشتند رأی بدهند. لذا اگر ادعای رژیم برای تمدید غیرقانونی چهارنوبته و پنج ساعته و سرتاسری واجد کمترین حقیقتی بود و بخاطر شلوغی شعب بود می بایست در 15 ساعت بیش از صد در صد رأی دهندگان رأی داده باشند. طرفه اینکه نه تنها این اتفاق نیفتاده بلکه آرای مردم در 15 ساعت رأی دادن مدام و شلوغ که باعث تمدید های مکرر و غیر قانونی شده از آرای اخذ شده در ده تا 11 ساعت سال 88 بیست و یک واحد درصد کمتر بوده است.

پ- اما راز این تمدید های مکرر و منشاء و دستور دهندۀ آن چه و که بود: راز تمدید ها سوار کردن یک حقۀ روانی بسیار زیرکانه بود. به این ترتیب که اولاً آن نفرات جامانده و بی تصمیم و متزلزل را متقاعد به رأی دادن می کند. ثانیاً کسانی که رأی نداده اند و قصدی هم برای رأی دادن ندارند را متوجه یک تهدید و تحبیب می کند. تهدید اینکه رژیم ناراضی است و ممکن است بلایی سرشان بیاورد. و تحبیب اینکه رژیم محتاج است و رسم جوانمردی نیست دست نیازش را پس زدن. لذا تعدادی هم اینطور می روند و رأی می دهند. اما از همه جالب تر آدم های مخالف و منتقدی هستند که تحت اعلامیه های پشت سرهم و تأکید های مکرر و گفتن از صف های طویل قرار می گیرند و از روی ناراحتی و نگرانی بلند می شوند بروند در شعبه ها، تا خودشان راستی آزمایی کنند تبلیغات رژیم را. اما وقتی به شعبه می رسند و دروغ بودن ادعای رژیم را می فهمند دغدغۀ تازه ای بجانشان می افتد که اگر رژیم تا این حد مستأصل است لذا ممکن است مهر انتخاباتی شناسنامه بزودی دردسر شود. و یواشکی هم شده می روند رأی می دهند.

ت- منشاء دستور دهندۀ این تمدید ها بدون کمترین شکی دفتر خامنه ای و مجتبی بوده است بنیابت پدر که به احمدی نژاد ابلاغ می کرد. او هم عیناً دستور را منتقل می کرد به وزارت کشور، و وزارت کشور هم عین دستور را بدون تغییر حتی یک واو اطلاعیه می کرد و می داد به تلویزیون. خود این یکپارچه بودن تمدید در سرتاسر کشور - مثلاً دهی با 20 خانوار که همه هم سر ساعت 9 می خوابند چه نیازی به تمدید تا ساعت نیمه شب داشت - یک نکتۀ تهدید روانی و رعب آور دردرونش کار گذاشته شده بود. چون یا شنوندۀ رأی نداده قبول می کند شلوغی سرتاسری را و خودش را تنها حس می کند؛ و یا قبول نمی کند که در این صورت خودش را بیشتر مورد تهدید بالقوۀ رژیم تنها احساس می کند. و هردوی این احساس بی کسی منجر به رأی دادن می شود. در مورد نتیجه های اعلام شده و برنده بازنده ها حرف زیاد است که می گذارم برای بعد و فقط راجع به خواهر احمدی نژاد بگویم که دکتر از تابستان پارسال که من هم دست از پشتش کشیدم تمام شده است و مهرۀ سوخته ایست در دستان پرقدرت مجتبی خامنه ای. و خواهرش که سهل است از تنبان خودش هم نمی تواند حفاظت کند. یا...هو