دقیق ترین معرفی از برنده ها و بازنده های موجود در وضع فعلی ایران از زبان فرزاد!

یکی از خوانندگان فرهیختۀ سیرک با آی دی "فرزاد" این کامنت را در وبلاگ آهستان گذاشته برای معرفی من بعنوان "بازندۀ بازنده ها" و مو بمویش دقیق و درست است. فکر کردم جالب و خواندنی است برای شما و منتقلش کردم اینجا با تشکر و سپاس از فرزاد. یا...هو

فرزاد گفت:

ببین آدمها توی دنیا دو دسته هستن . در طیفی که یک سرش برنده بودنه و یک سرش بازنده بودن یا جزو بازنده هان یا برنده ها . کسی که بیشترین قدرت و کمترین مسئولیت رو داره برنده برنده هاست یا در واقع سلطان برنده هاست . اونی که هم نون قدرت رو میخوره هم ژست منتقد داره هم جز برنده های بزرگه . اونی که عقیده اش با وضع موجود زمانه اش همخوانی داره و دغدغه دین سیاسی داره اگر بدون سهم از حداقل ثروت نباشه اونم برنده ست . اونی که وضع موجود با علایقش نمیخونه ولی تبعیت و تسلیم پیشه کرده و اینجوری سهمی برای خودش برداشته اونم برنده ست . اون بازاری که هم نونش جوره هم بساط سیادت آیینها و سنتها و رسوماتش به راهه اونم برنده هستش . اونی که به خیال خودش میخواسته الان سی و چندمین سال از تاجگذاریش گذشته باشه ولی نشده اما به جاش به یمن کم شدن ارثخورای باباش پول کلان توی جیب داره و واسه خودش میگرده و میچرخه و یه عالمه آدم دور و برش داره که قربون صدقه اش برن اونم برنده ست . حتی اون فلانی الدوله که خارج کشورشه با یه عالمه پول مرمبوط به دورانی که پاچه خواری آریامهر رو میکرده و اگه جای آریامهر شیخ فضل الله نوری جاش بوده بازم با پاچه خواری بساط نون و بوقلمونش رو به پا میکرده و تا دیده اوضاع آریامهر کشمشیه چمدونش رو بسته رفته حالا و بدون دغدغه وطن داره زندگیش رو راحت اونور آب میکنه اونم برنده ست ولی اونی که خارج کشورشه ولی آتیش عشق وطن از اعماق دلش زبونه میکشه و همه حواسش به جای تفرجگاهها و امکانات و منابع گسترده لذت توی انگلیس به اینور آب و کشورشه و فکر میکنه به حساب خودش مملکتش داره جلوی چشماش آب میشه و هر روز دست به دامن یکی میشه و واسه یه امامزاده (حالا احمدی نژاد باشه یا هاشمی یا روحانی یا فلان و بهمان) شمع روشن میکنه بلکه یه دنگ ژیائویی یلتسینی گورباچفی کسی پیدا بشه تا نجات کشورش حاصل بشه ولی هی میبینه هیچی به هیچی یک بازنده بدبخته . بهتره کرکره وطن دوستی رو بکشه پایین و بره زندگیش رو بکنه البته نمیتونه . ۱۰۰ بار خواسته یه نمه به در بیخیالی بزنه و زندگی خودش رو بچسبه ولی در حد همون یه نمه هم نتونسته و نخواهد تونست . چون حتی وقتی برای تفریح و تفنن میره گشت و گذاری بزنه وقتی جوونای انگلیسی رو میبینه با خودش میگه یه روز میشه جوونای کشورمم طعم زندگی رو بچشن و اوقاتش رو اینجوری تلخ میکنه . این آدم نه کاشته های دوره جوونیش رو میتونه الان درو کنه نه زمانی که وقت برداشت کاشته های امروزش برسه زنده ست که نفعش به خودش برسه . پس این آدم بازنده بازنده هاست!

توضیح من:

حرف فرزاد کاملاً درست است بویژه از جنبۀ مادی! اما من بارها اعلان کرده ام که بشر لذت جوست و بدون نفع شخصی دست به هیچ عملی نمی زند. . این دلقک معرفی شده توسط فرزاد ظاهراً بدون نفع شخصی دست به چنین انتحاری زده و می زند. لذا باید توضیح بدهم که من هم دنبال نفع شخصی به سمت خیر عمومی آمده ام. اگر چه تا کنون همه اش ضرر شخصی برده ام اما هیچگاه از دغدغۀ نقد کردن حرف هایم بنفع مادی برای خودم عدول نکرده ام و کماکان دنبالش هستم. یک حرف را هم قبول دارم که گفته اند: "اگر می خواهی بعد از مرگ فراموش نشوی؛ یا حرفی بنویس که قابل خواندن باشد و یا عملی انجام بده که قابل نوشتن باشد." من اما تا کنون حرفی نوشته ام که قابل برای خواندن نیست چون در قالب مجموعه یا کتابی نبوده است و اگر هم بود معلوم نبود قابل خواندن باشد. لذا اینک به این می اندیشم که بلکه کاری بکنم که قابل نوشتن باشد. و بالاخره از جایی سر در خواهم آورد. موفق یا ناموفق دغدغه ام نیست. اما تلاشم این است که تلاشم را کرده باشم. مرسی به فرزاد. یا...هو