یک نکتۀ ظریف با دکتر ظریف! بمناسبت گفتگوی تلویزیونی او.

اولین گفتگوی دکتر ظریف در کسوت وزیر امور خارجه را دیدم. لذا بهتر دیدم تا سار از درخت نپریده است نگاهی بکنم به برخی ظرایف این مصاحبۀ ظریف: لینک کامل مصاحبه.

1- اولین مورد مربوط است به تلویزیون ایران و بهتر است که آیت الله خامنه ای یا با تغییر مدیر صدا و سیما و یا ضرغامی با احساس مسئولیت بیشتر این مجریان و خبرنگاران درپیتی مال عهد گفتگوهای پوچ گذشته را با خبرنگاران و مجریان مناسب شأن جدید دولت ایران تغییر بدهند و حداقل خبرنگارانی و مصاحبه گرانی مثل جناب عبدالرشیدی یا در بدترین حالت مرتضی حیدری - بشرط اینکه کمی از لپ های گل انداخته اش در دولت عدالت محمودخان را بوتاکس برعکس بکند - را جایگزین کنند که اسم هایی مثل رنجبران و از این قبیل نقض غرض است زیرا هم مصاحبه را و هم مصاحبه کننده را ضایع می کنند با عدم تسلط شکلی و محتوایی شان به اصول اجرای تلویزیونی و خبرنگاری.

2- مورد دوم مربوط است به نمرۀ قبولی دکتر ظریف در تسلطش به خطابه و استدلال و زبان دیپلماتیک و جز این هم انتظار نمی رفت. هرچند که بدلیل خوردن بخشکسالی محصول مشترک آیت الله خامنه ای و احمدی نژاد در 8 سال گذشته کمی بیش از معمولی خوب بنظر می رسد این تسلط بازگشته به حوزۀ دیپلماسی. در حالی که حرف های دکتر ظریف از زبان دکتر صالحی - و هر دیپلمات معمولی دیگری - هم قابل شنیدن بود در زمانی که احمدی نژاد خواست تغییر فاز بدهد در سیاست خارجی بمصالحه و او را آورد. اما خامنه ای رضایت نداد و بدنامی اش ماند برای دکتر صالحی.

3- مورد سوم در مورد دکتر ظریف اشاره و اصرار درست ایشان بود به استفادۀ درست از واژگان شناخته شدۀ بین المللی و پرهیز از هم استفاده های نابجا از واژه هایی مثل "ایران اتمی" از سویی و عدم دخالت خطبا و سخنرانان بی مسئولیت در شاخ و شانه کشیدن های بی فکر و احساساتی در مقابل عالم و آدم. در همین بخش اما یک اشتباه هم از خود دکتر ظریف سر زد و معلوم شد که بقول خودش هنوز از سر کلاس های درسش در دانشگاه تمام و کمال منتقل نشده است بوزارت خارجه. آن اشتباه هم زمانی پیش آمد که دکتر ظریف فقط یکبار از "حیات نامشروع" اسرائیل حرف زد. اما بلافاصله خودش متوجه شد و با رفتن بسوی شهرک سازی و این قبیل مفاهیم سیاسی آشنا و بی خطر رفع و رجوع کرد. هر چند در کل مصاحبه اش اسرائیل را همان رژیم صهیونیستی اطلاق می کرد؛ اما می توان این را ناگزیر تلقی کرد و برای غرب توضیح داد و عذر آورد. اما هرگونه اتهام نامشروع به دولتی که سازمان ملل برسمیت می شناسد و دارای کلیۀ مراحل مشروعیت ساز از نظر حقوق بین الملل است می تواند دردسر ساز باشد با حساسیتی هم که غرب و امریکا دارند بر روی اسرائیل.

4- منطق دکتر ظریف درست بود در مورد نگاهش بغرب و امریکا و با این روند می تواند کم کم تحریم ها را نرم کند - تعبیر از خود دکتر - مشروط به اینکه آیت الله خامنه ای را با فتوای حرام بودن سلاح اتمی زمینگیر کنند. چون بنظرم رسید که مهمترین امید روحانی و ظریف به این است که فتوای مصلحتی و چه بسا کاذب آیت الله خامنه ای را صادق و حرف نهایی بقاپند و سوار بر این فتوا جناح جنگ طلب و تندرو حاکمیت جمهوری اسلامی در داخل را از صحنه خارج کنند؛ و این بار واقعاً و صادقانه هم از ساختن بمب دست بردارند و تمهیدات مورد انتظار غرب در بازدید ها و راستی آزمایی ها را با گشاده دستی بپذیرند. البته کاری شدنی است اما بسیار سخت و کند و زمان بر خواهد بود؛ مگر اینکه آیت الله خامنه ای رسماً اعلان کند که از انقلاب گذشته و حکومت متعارف تشکیل داده است. و برای اینکار باید سه کار را همزمان بکند: اول: دادن عفو عمومی بدون قید و شرط. دوم انحلال همۀ سازمان های موازی انقلابی بویژه دادگاه های انقلاب. و سوم مذاکره و مباحثه با جهان با اولویت عادی سازی روابط با امریکا. ببخشید کمی گنگ است برای خوانندۀ نا آشنا. خواستم هم حرفم را بزنم و هم آنقدر رو نه که باعث دردسر بشوم. یا...هو