دستمالی مفاهیم فاخر و حیاتی مدرن از سوی مردمان حقیر و خرافاتی!

Woman with a Hat

 یک خاطره: سرهنگ دوم بودم و معاون پایگاه تبریز. فرمانده پایگاه دوست بسیار زیاد نزدیکم بود و اصلاً مرا خودش ازتهران به تبریز برده بود. برسر اختلافی با یکی دیگر از مسئولان؛ ضرب المثل "خود گویی و خود خندی به به چه هنرمندی" را نوشته بودم در یک نامۀ اداری. با اینکه مطلقاً حق بجانب من بود و فرمانده پایگاه هم تأیید می کرد اما بر سر همین یک جمله در نامه ای اداری مرا سخت سرزنش و توبیخ کرد. با این استدلال درست که نامۀ اداری جای متلک گفتن و ادبیات بازی و کنایه و استعاره نیست و نباید جملات وکلمات غیر رسمی و شفاهی در کار جدی وارد کرد.

1- احمدی نژاد باید بعنوان رییس جمهور جمهوری اسلامی ایران با حداکثر جدیت و خشم و اسناد مثبته به مجلس می رفت و پس از اینکه سؤالات نمایندگان را در آنجائیکه تقصیر متوجه او نبود پاسخ مستدل می داد و در آنجائی هم که قصور کرده بود پوزش می خواست در انتهای صحبتش و از موضع بالا نمایندگان مجلس را بشدید ترین وجه و بطور جدی مورد استیضاح قرار می داد و خاصه خرجی ها و مشکلات قانون گزاری و غش کردنشان بسوی منافع شخصی و هر ایراد وارد دیگری را با قوت مطرح و باعث شرمساری آن ها و خوشحالی ملت می کرد. توجه داشته باشید احمدی نژاد نه مثل من مخالف جمهوری اسلامی است و نه طنز پرداز است و نه روزنامه نگار و نه منتقد در کنار. ایشان بخش مهمی از متن جمهوری اسلامی است و مسئولیتش توسط قوانین همین جمهوری اسلامی تعریف و به او جایگاه داده است.

2- فرمایشات ایشان در مجلس که اینهمه شور و شعف زایدالوصف را در مخالفان جمهوری اسلامی برانگیخته است کدام یک موردی بوده که به معلومات ما و ملت اضافه کرده است. کدام راز پنهان پوشیده از دید ما گفته شده است. تصویب هردوره یک مقطع تحصیلی در همان موقع تصویب و طی چندین مقاله و سرمقاله و یادداشت بقلم شخص حسین شریعتمداری در روزنامۀ کیهان مورد شدیدترین هجمه ها و انتقادات قرار گرفته است و همینطور است همۀ آن دیگر متلک هایی که احمدی نژاد گفت که بارها و بارها چه به طنز و چه جد از سوی ایرانیان بصورت های مکتوب یا شفاهی و اغلب هر دو بیان شده است. بنظرم بیشترین هیجان را بخش مفصل آن شعر حافظ "زاهدان ...چون که خلوت..." بر انگیخته که احمدی نژاد یک امر بسیار معمولی پارادوکس ایدئولوژیک را با هزار بار "شوخی می کنیم" گفتن به کسانی گفته است که مقام ایدئولوگ ندارند و فقط از قانون جاری جمهوری اسلامی که حمایت از ایدئولوژی مسلط توسط مسئول اجرایی کشور است می پرسند.

3- همانطور که گفته ام اگر برای "دلمان خنک شد" الکی اینهمه هورا می کشیم که خوب است شب عیدی. اما اگر واقعاً دنبال گشایشی در حوزۀ زندگی و سیاست هستیم مشخص کنیم که اولاً این هجو خود و دیگران در جدی ترین جایگاه و پایگاه سیاست یک کشور چه چیز تازه ای بمعلومات ما اضافه کرد. و از آن مهمتر چه نتیجه یا نتایج مؤثری برای بهبود شرایط پیش آورد یا خواهد آورد. تنها می ماند اینکه مثل من بزنید به صحرای کربلای آینده تا دلمان را کمی بیشتر خوش کنیم که با به جان هم افتادن این آدم های بیشتر حقیر بلکه دزد سومی (ما) پیدا شود و گلیم زیست خویش بدست آورد.

4- و اتفاقاً چون من دیده ام و تجربه کرده ام و با احمدی نژاد همراه بوده ام که ببینم چه نقشه ای دارد برای بهره برداری از این چالش های هر روزه و دیده ام که تحقیقاً هیچ برنامه و نقشه و طرحی ندارد و فقط دنبال روکم کنی شخصی و برباد دادن فرصت های کشور است که بشدت ترسیده ام. به این دلیل بدیهی نگران شده ام که "دستمالی" مفاهیم کلیدی و درست از سوی آدم های دغل و نادرست مشکلی را که حل نمی کند بلکه بسیار فاجعه آمیز تر آنجاست که خود آن مفاهیم اساسی را نازل و از حیز انتفاع ساقط می کند. حالا دیگر هرکسی از انتخاب سبک زندگی حرف بزند شبیه سازی می کنند با ادعای احمدی نژاد. هر کس از موسیقی دفاع کند احاله اش می دهند به رحیم مشایی و به این ترتیب همۀ مشکلات بنیادین را فقط به این دلیل که از سوی احمدی نژاد خل وچل و تیم همراهش طرح شده مردود معرفی می کنند.

5- مجبور شدم این مطلب کوتاه را بنویسم. شرح ماجرا مثنوی هفتاد من کاغذ می خواهد حداقل به پهنای هزاران صفحه مطلبی که در این وبلاگ نوشته ام. الان هم نه وقت و نه زمان و نه میل من همراه است برای بحث در بدیهیات ثابت شده. فقط خواستم بگویم که مدعیان تازه به احمدی نژاد جدید پیوسته چیست در این نمایش سیرک جدید؛ و پیش بینی می کنند این نمایش مهوع منتج به چه نتیجه ای برای بهبود شرایط خواهد شد. و مشخصاً کدام یک از متلک ها و حقارت های ملتمس احمدی نژاد در مجلس دانسته های قبلی خوانندگان خوشحال از احمدی نژاد را اضافه کرده است که تا پیش از این آن را نمی دانسته اند و شگفت زده شده اند از این همه اسناد و مدارک همراه رییس جمهور. چیزهایی را که در تاکسی های تهران مثل نقل و نبات برسر زبان هاست دوباره گفتن در مجلس باعث کدام شگفتی چاره ساز شده است. یا...هو