ترس از تحریم انتخابات در سخنان امروز خامنه ای!

Isaak Abrahamsz. Massa

 آیت الله خامنه ای راجع به انتخابات صحبت کرده است. اما چکیدۀ سخنرانی اش همین فرازی است که من برای شما نقل قول کرده ام. به این معنا که هم منظورش در این جمله است و هم احساسش و هم قضاوتش. بقیۀ حرف هایش هم بسط همین جملۀ کوتاه در جملات و کلمات توضیح دهنده و بسیط تری است. لذا تصمیم گرفتم با تجزیه و تحلیل شکل و محتوای همین فراز مشخض کنم که خامنه ای چه مقدار جلو روی و امید یا عقب نشینی و ترس دارد.

رهبر انقلاب اسلامي افزودند: آن چيزي كه از لطف الهي احساس مي كنم و احتمال قوي مي دهم، اين است كه ملت ايران در انتخابات روز جمعه، سيلي سخت تري به چهره استكبار خواهد زد.

 1- اولین موضوع شکلی، در سنخ شناسی رهبران و سخنرانان سیاسی مختلف است. به این معنا که هر کدام از رهبران و سیاستمداران با توجه به نوع حکومتی که در آن قرار دارند یا نماینده و رهبرآن هستند ادبیات منحصر بفرد همان سنخ از رهبری و سیاستمداری و حکومتی را بکار می گیرند در هنگام سخنرانی عمومی برای توده ها. مثلاً رهبران دموکراتیک هم کم سخنرانی عمومی می کنند و هم کوتاه سخنرانی می کنند و هم بیشتر با زبان ریاضی و تجربی حرف می زنند. و رهبران انواع دیگر هم مشخصات خودشان را دارند که واردش نمی شوم. اما رهبران مستبد و رهبر انقلاب و کاریزماتیک و "مذهبی - سیاسی" همیشه از ادبیات مطمئن، این است و جز این نیست، قاطع، با یا با نمایش حداکثر اعتماد بنفس، بدون استفاده از آمار و ارقام خرد و ریز و شک برانگیز و متزلزل کنندۀ باورها و ارادت ها ومریدی های توده، و ... استفاده می کنند. و بازهم دقیقتر سعی می کنند ادبیاتشان الهام بخش و مسحور کننده و عقل ربا باشد. آیت الله خامنه ای هم این قاعده را همیشه رعایت می کرد و می کند. اما در این سخنرانی ایشان از وقتی به داوری می رسد از کلمۀ ترکیبی "احتمال قوی" استفاده می کند. جالب اینجاست که این احتمال قوی را هم پس از حس شهودی و مذهبی خود از لطف الهی بیان می کند در حالیکه حس شهودی و لطف الهی یک عامل قطعی است در مغز مریدان و احتمال بردار نیست. حداکثر این بود که ایشان اگر از کلمۀ قطعی و صد در صد استفاده نمی کرد در نتیجه گیری از حس معنوی خودش؛ نباید هم از احتمال استفاده می کرد. زیرا که احتمال قوی در بطن خود احتمال ضعیف عدم مشارکت را هم حامل است و این ایجاد شک می کند در ذهن مریدان! این مورد نشانه ای مهم از این است که آیت الله زیاد بیمناک است از روز جمعه و نتیجۀ حاصله.

2- مورد دوم در سخنرانی ایت الله خامنه ای "تهییج کاملاً سلبی" است. به این معنا که او به پیروانش نمی گوید بخاطر خوبی و کار امدی و فلان و بهمان دست آورد ملموس حکومت من رأی بدهید. بلکه او می گوید که بمن رأی بدهید چون من مورد تهدید دشمن هستم و رأی شما سیلی خواهد بود بدشمن من. و وانمود می کند که عدم حمایت شما از من موجب حمله به من خواهد بود و چون من "صاحب الامر" شما هستم و کشور شما در اختیار من است؛ پس حمله بمن حمله بشما هم خواهد بود و زندگی و جان و مال شما مورد تهدید است. این همان حرفی است که ورژن مدرنش را شب قبل از این قالیباف عزیز شهردار تهران در برنامۀ پارک ملت تلویزیون گفته است. قالی باف می گوید: می دانم که ما بدیم. قبول دارم که حکومت ناکارآمد است. می پذیرم که این حق شماست که قهر کنید و مارا همراهی نکنید. و ... اما؛ من التماس می کنم که ببخشید و بیایید رأی بدهید. چون رأی شما از هجوم دشمن جلوگیری می کند. قالیباف که این حرف ها را بضرورت می زند؛ در آخر هم با شرمندگی و هشدار بحکومت می گوید که ما هم قول می دهیم که دیگر بیش از این آزمایش و خطا نکنیم و حکومت را کارآمد و آرزوهای حداقلی شما را برآورده کنیم. البته قول و آرزوی محال!

3- نکتۀ مهم اما در این عقب نشینی برای "اولین بار" آیت الله خامنه ای همان دغدغه ای نیست که قالیباف هم دارد بضرورت تحت رژیم بودن. قالی باف مخاطبانش جوانان مدرن شهری و سبزها و رنجیده ها و قهر کرده هاست. اما درست است که آیت الله خامنه ای هم دغدغۀ مشارکت توده های مردم را دارد؛ ولی نگرانی عمیق او از تکه پاره شدن حزب اللهی هاییست که تاکنون همواره پای کار بودند بدون پرسش. چه طبق رصد های مستند من و همۀ فعالان حوزۀ اجتماعی شکی نیست که این بار اولاً حزب اللهی ها بچند پاره تقسیم شده اند به تبعیت از پراکندگی و تفرقۀ اصولگرایان مرجع. و ثانیاً و مهمتر اینکه بسیاری هم نسبت بمبانی و مقاصد حکومت مسئله دار شده اند بویژه نسبت بخود آیت الله خامنه ای و نوع رهبریش. زیرا که می بینند تقریباً همه و همه از اصولگرا و اصلاح طلب و مذهبی و سکولار با سیاست های "کرۀ شمالی شدن" ایران بدست خامنه ای مخالفند و این فقط شحص خامنه ای و چندتا سردار و سرباز دور و برش هستند که اصرار دارند ایران را بکلی از جهان حذف و منزوی و بخاک سیاه بنشانند. و سخن آخر اینکه چون خامنه ای هم نگران و آشفته است پس من رأی نمی دهم. به امید صلح و زندگی. یا...هو

بعد از تحریر: آنانی هم که پایین بودن نرخ مشارکت را تشویق کنندۀ غرب برای حمله می دانند اشتباه می کنند که دلایلش را بسیار گفته اند تحریم کنندگان. و من فقط به این نکته اشاره می کنم که اگر نرخ مشارکت بنحو معناداری پایین باشد که مشروعیت داخلی خامنه ای زیر سؤال برود الیگارشی تشویق می شود که او را برکنار کند و ایران را از بن بست نجات بدهد. و این نکته که خامنه ای با آمارسازی هم اگر دنیا را فریب بدهد الیگارشی در داخل کشور فریب نمی خورد چون خودش از نزدیک شاهد صحنه است.